Biz Tanzimat ile batılılaşma yoluna girdiğimiz zamandan beri batının ilim fen ve tekniğini alacağımız yerde batıya gidenlerimiz hayat ve yaşantılarında batılı gibi olduklarının yanı sıra düşünce itibariyle de kendi milletimizi hor görme, kendi eksiklerimizi batılı gözle görme hastalığına yakalanmış bulunuyoruz.
     Monşer: Yani sen diyorsun ki; bazı toplumsal hastalıklarımız herkeste aynı derecede var, fakat ben öyle görmüyorum. Hastalıkların ve yanlışların pek çoğu Müslüman görünenlerde ve sağcı iktidarlardadır.
     Odgurmuş: Evet, öyle diyorum, toplumsal hastalıklarımız toplumu ayırmadan her kesimde aynı şekilde var diyorum. Bakın bu konu üzerinde Prof. Dr. Nevzat Tarhan şu tespitlerde bulunmuş: Tarhan’a göre 6 önemli hastalığımız var.
“Ümitsizlik”: Sizin de fark edeceğiniz gibi toplumda genel olarak bir ümitsizlik ve gelecek kaygısı var. Fakat buna karşılık; 
     Fetret dönemlerinde önemli fikir adamları çıkıyor ve bu ümitsizlik hastalığını tedavi ediyorlar.
“Savaşçı akıl”: Tarhan hocaya göre; olaylar karşısında zora dayanan çözümler üretiliyor, “asacaksın, keseceksin” ve ardından da “İslam barış dini” diyeceksin.
 “Totaliterliğe ve otoriterliğe meyletme”: Bunun tedavisi de meşverettir. “Kurtarıcı bekleme”: “Mehdi gelecek” veya çıkacak hepimizi kurtaracak, “Umudumuz Ecevit” gibi. Her sosyal gurup liderine bu açıdan kurtarıcı gözüyle bakıyor
“Cemaat narsizmi”: Benim cemaatim senin cemaatinden iyidir. Benim partim en iyi partidir, senin partin kötüdür. Vs. gibi düşünceler maalesef yaygın.
“Yalancılık-kandırıcılık”: Hedefe varmak için her yolun denenmesi gibi karşıdaki kitleyi birtakım yalanlarla oyalama ve kandırma.
Nevzat Tarhan hocaya göre en önemli 6 hastalığımız bu şekilde tesbit ediliyor.  Bu görüşlere katılmamak elbette mümkün değil. Bizim de etrafımızda örneklerini görebileceğimiz gibi, toplumun tümünü kapsayan bu hastalıklardan en kısa zamanda kurtulmak için çaba sarf etmeyi ümid etmekle kalmayıp “siyasete ve siyasetçilere akıl ve şekil vermek yerine”, bu olumsuz hastalıklardan kurtulmanın da çarelerini aramalıyız.
**
(1)- “Monşer”: “Batı özentisi içinde olan”, “cehaletinden rahatsız olmayan”, biraz sağcı, biraz solcu, biraz ülkücü, biraz liberal, biraz Kemalist, biraz laik ve her halükârda halkını geri-sürü gören hayali bir şahsiyet
 (2)- “Odgurmuş”: Kadim kitabımız KutadguBilig’de “Kanaat-Akıbet” manasına gelen şahsiyet.